به گزارش اقتصادران، پیمان شعبانیتبار روزنامهنگار و کارشناس رسانه طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:
۱) نظارت استصوابی شورای نگهبان، ۲) فقدان فرصت شکلگیری و فعالیت احزاب کارآمد و قوی، همچنین ضعف بینشی و اندیشهای سیاسی برخی ازکاندیداها که کمترین آشنایی با قوانین و کمترین اشراف بر دایره اختیارات و وظایف یک نماینده دارند، ۳) مشکلات تشخیص و شناسایی کاندیدای اصلح، سه ضلع مثلث «عدم کارایی خانه ملت» ارزیابی میگردد.
در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی؛ آنچه واضح و مبرهن است، آنکه اکثریت جامعه هیجان و اشتیاق در حد حتی دورههای پیشین ایام انتخابات را نداشتهاند! یکبار دیگر، طایفهگری، هزینههای چند ده میلیاردی برخی کاندیداها، ارایه شعارهای فریبنده و گاه خارج از حوزه اختیارات و وظایف یک نماینده مجلس، حمله به دیگر کاندیداها به جای ارایه طرح و برنامههای راهبردی و اشتیاق برخی سیاستمداران کنار گذاشته شده از بدنه حاکمیت جهت ارایه لیستهایی بیپشتوانه احزابی کارآمد و فعال، عمده مشخصه فعالیت انتخاباتی روزهای اخیر نامزدها بوده است. در این بین کمتر کاندیدایی برای اثبات شایستگیهای واقعی خود، جرات محک خوردن توسط اصحاب رسانه را یافت مگر در معدود مواردی، برخی جسارت پاسخگویی به پرسشهای کارشناسی شده خبرنگاران را یافتند!! از ماهها قبل، کارشناسان و صاحبنظران حوزه اجتماعی و سیاسی، نسبت به قهر بزرگ ملت با مسوولان را هشدار دادند اما متاسفانه جز پهن کردن سفرههای رنگین بیحساب برخی کاندیداها به صرف ناهار و شام و شعار، هیچ اقدامی برای آشتی ملی با انتخابات مشاهده نشد!! حتی صدا و سیما با رویکرد درآمدزایی، برای ایام تبلیغات انتخاباتی، برنامهریزی کرد!! و همین مساله منجر شد کمتر کاندیدایی به برنامههای فرمایشی و عموما از پیش ضبط و تدوین شده صدا و سیما، توجه نشان دهد!!
در چنین شرایطی و با توجه به آنکه هیچ اقدامی برای دلجویی از مردم مشاهده نشد، به راحتی میشد سرنوشت این انتخابات را پیشبینی کرد!!
حال که چنین کوتاهی بزرگی را از سیاستگردانهای انتخابات شاهد بودیم، انتظار میرفت دستگاه نظارتی بیش از هر زمانی به روند برگزاری انتخابات نظارت داشته باشند. نظارتی که در روزهای پر خرج تبلیغات برای برخی، هرگز مشاهده نشد!! و مثل همیشه از دلالان خرید رای غفلت گردید!!
…و اما نکته پایانی و بسیار تاملبرانگیز این تحلیل!! چرا «فسادستیزی» شعار محوری کاندیداهای مجلس شورای اسلامی در سراسر کشور شد؟!
کشف اختلاسهای کلان و «دبش» در دوره مجلس و دولت جاری، رو شدن دست نمایندگان در فقره پرونده «شاسی بلند»، افشای استفاده از رانت قدرت توسط برخی مسوولزاده، سکوت معنادار نمایندگان در مواجهه با بیکفایتی کابینه سیزدهم، سیاهتر شدن روابط دیپلماتیک، فشار روزافزون اقتصادی بر پیکر نحیف و رنجور اکثریت جامعه و در کنار آن عدم پیشبینی راهکاری برای شنیده شدن صدای منتقدین و معترضین به وضعیت مطروحه و گل سرسبد و تیر خلاص به اعتماد عمومی با ورود پولهای بیشناسنامه در جریان انتخابات، از نکات مهم علل پیدایش «قهر ملی» با مسوولان و عملکرد غیرقابل دفاع آنها ارزیابی میگردد!
کاش میشد امید داشت که قرار است پله دوازدهم خانه ملت، جای بهتری برای مردم باشد اما متاسفانه بازهم هیچ کس برای آشتی با آنها پا پیش نگذاشت!!… و میدانگردانهای انتخابات، تنها به مانورهای تبلیغاتی و غلو شده، دل خوش داشتند!
اگرچه نتیجه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی قابل پیشبینی بود؛ اما امیدواریم «تریبون خاموش» سهم ملت نگردد! هر چند با عملکرد مجلس یکدست شده یازدهم و تکرار غلیظتر آن در این دوره، نمیتوان به آینده این مجلس نیز امیدی داشت!!
یقینا باز برای یک دوره پرمخاطره، شاهد فرافکنیهای مختلف در مواجهه با چالشهای پیشرو خواهیم بود و بیش از هر زمانی دگردیسی معکوس نمایندگان از ماهیت «وکیلالمله» به «وکیلالدوله» را لمس خواهیم کرد!