به گزارش اقتصادران، بیش از یکسال است که بورس در آتش است، ارزش معاملات پایین است، تعداد افراد فعال در بازار سرمایه کم شده، ارزش دلاری و ریالی بازار در کمترین حالت چند سال اخیر قرار گرفته، سرمایه سهامداران در آتش ریزشها سوخته، ریاست سازمان بورس توجهی به بازار ندارد، ولی ما همچنان کورسوی امیدی به نگاه دولت جدید و حمایت آن از بازار سرمایه را داریم.
یکسری از زیانها، زیانهای دستهجمعیاند و غالب افرادی که فعال در بازار سرمایه هستند، از ریزشها در امان نخواهند ماند. به همین علت، سرمایه مردم در چهار سال اخیر افت زیادی داشته که جبران آن کار آسانی نیست و این در حالی است که ارزش امروز مبلغ سرمایهگذار، اگر سرمایه شخص سربهسر هم شود، در قیاس با چهار سال گذشته به علت وجود تورم آب شده است. اما چرا همچنان روزنه کوچک مثبتی برای فعالان بازار سرمایه مانده است؟ به این دلیل که دوران رونق و رکود در تمامی بازارها همواره وجود داشتهاند و هر چه رکودها عمیقتر باشند، بازدهیهای بالاتری در انتظار سرمایهگذاران خواهد بود و در نگاه من مهمترین کاری که یک سرمایهگذار همواره میتواند انجام دهد، حفظ اصل سرمایه است. فقر باعث رفتار هیجانی افراد میشود و به همین دلیل هر جا که صحبت از سودهای رویایی است، متاسفانه افراد زیادی به دام میافتند.
در بازارهای مالی یک مولفه مهم در استراتژیهایی که افراد اتخاذ میکنند، این است که کمتر ضرر کردن را در اولویت قرار بدهیم، نه اینکه به دنبال سودهای رویایی باشیم. مفهومی به اشتباه جا افتاده به نام ریسک بالاتر- بازده بالاتر، در صورتی که مفهوم درست ریسک بالاتر بازدهی مورد انتظار بیشتر است. وقتی ریسک زیادی میکنید، هم ممکن است سود زیادی نصیبتان شود، هم ممکن است زیان بزرگی در انتظارتان باشد. طمع ذاتی انسان که گریزناپذیر است، اجازه نمیدهد که اکثر افراد آن روی بد سکه را هم ببینند و همین موضوع باعث میشود که سرمایه مردم از بین برود. شاید بهتر باشد در هر زمانی که هستیم اولویت خود را به جای سود کردن، کمتر ضرر کردن قرار دهیم تا در روزهای بد بازار در امان بمانیم و روزی که بازار رنگ سبز را به خود دید، سودهای کوچک معجزه اثر مرکب را به ما نشان دهند و پاداش صبر خود را بگیریم.
بازار سرمایه مکانی است که تنهایی را در آن بیشتر از هر جای دیگری میتوان لمس کرد. ما مسوول تکتک زیانهای خود هستیم، زیانهای خودمان را نه گردن دولت، نه دوست، نه همکار، نه فعالان فضای مجازی، نه استاد، نه نهادهای مالی و … نمیتوانیم بیندازیم. حتی اگر این کار را هم انجام دهیم، باعث نمیشود پولمان برگردد. پس بهتر است همانطور که خودمان را عامل اصلی تمامی سودهایمان میدانیم، مسوولیت تمامی ضررهایمان را هم برعهده بگیریم. بازار سرمایه مطلب زیادی برای یاد گرفتن ندارد. به جای مطالعه دهها منبع مختلف، اگر چند منبع خوب را دهها بار مطالعه کنیم، امکان کمتر ضرر کردنمان بیشتر است. در سرمایهگذاری بیشتر از آنکه مهم باشد در حال انجام دادن چه کارهایی هستید، مهم این است که از انجام دادن چه کارهایی پرهیز میکنید.